Breimachine

Dat ik eigenlijk een overlock ging kopen en dat ik thuiskwam met een breimachine, dat wil ik u vertellen. (Ook met die overlock trouwens, maar daarover later meer.) Het was een 'neem dit ook maar gauw mee dan ben ik ervan af'-koopje. Ik had nog nooit een breimachine gezien maar was meteen geintrigeerd. Thuisgekomen werd er ijverig in de bijbehorende retro boekjes (inclusief patroontjes en een figuurtje dat je door de handleiding gidst) gelezen en de machine aan wat experimentele test onderworpen. En het ging vooruit, ik zweer het u, het ging verbazend goed vooruit!

En dat er dus wat wol doorgevlogen is dit weekend. Twee beenwarmers en een 'buff'sjaal waren het resultaat. Ik moest er wel deze voor uittrekken. Na het vele werk dat ik er had ingestoken was dat een pijnlijk moment maar met het resultaat rond de benen en de hals, zijn we dat gauw vergeten.

Bovenstaande foto's werden, initieel voor de grap maar uiteindelijk voor de blog, gemaakt door Katrien en Willem met hun supersonisch fototoestel op een zotte maandagavond. Er is wat afgelachen. Bedankt!

Over dat er geswapt werd.

Ondertussen zijn de swaps al even een feit. Schaamtelijk dat ik er zo lang over deed om ze ook op mijn blog te krijgen. Zij schreef al eventjes terug een bericht over hoe ik een muts kreeg in ruil voor een pennenzak. Ondertussen schepte ik uitgebreid op over mijn nieuwe muts.

Ook zij moest mijn swapenthousiasme aanhoren en dat bleef niet zonder gevolgen. Ze stelde zelf ook een swapje voor! Weer een pennenzakje in ruil voor...  Juweeltjes (en vree schoontjes!) daar zeg ik geen 'nee' tegen!

En mijn swap-enthousiasme is daarmee alleen maar groter! Laat gerust een reactie achter als het kriebelt om te swappen.

Toilettasje

Eerder voorzag ik de mama van een tasje, gevuld met een meeneem-stijltang (je weet wel, zo'n minimodel voor op reis). Dat ze van het tasje graag een groter model wou om als toilettas te gebruiken, liet ze zo ongeveer rond moederdag vallen. Maar zoals dat wel eens gaat met "cadeauhints op moeders wijze" was die te cryptisch om door ondergetekende geregistreerd te worden. Dat daar geen toilettasje lag op die bewuste moederdag zal ik geweten hebben. Om één of andere reden wordt over die teleurstelling altijd minder cryptisch gecommuniceerd. Herkenbaar?!

Gelukkig verjaren moeders ook wel eens. Gisteren werd de moeder in kwestie een jaartje ouder en vanavond rij ik een retourtje naar het Antwerpse om dat te vieren. En in mijn tas zit natuurlijk een pakje... TADAA!

Nu maar hopen dat ik geen "verjaardagshints op moeders wijze" gemist heb... maar dat maken we dan weer goed met Kerstmis hé!

Hét kleed

Jawel, het werd heel snel een nieuwe verslaving, dat pintresten. Een eindeloze verzameling van creatieve ideetjes. Onvoorstelbaar interessant. Zo vond ik er ook dit kleed. Héél mooi, ik was direct verkocht. Maar de link naar het kleed was verdwenen. Ik had enkel deze afbeelding.

Zonder patroon of tutorial, dat zou me nooit lukken. Maar toen ik bij Pauli's op deze mooie sweaterstof botste, moest ik het proberen. Ik begon mezelf op te meten, trok een paar jurkjes uit de kast om over te tekenen, zocht een trui met een brede kraag om als voorbeeld te gebruiken, ... En dit is het resultaat. Het is identiek, alleen de kraag is minder breed en lang. Ik ben er weg van. Dit wordt een kleedje dat niet vaak in de kleerkast zal hangen: van de wasdraad aan het lijf! Heerlijk warm en gezellig: de stof, het model. Hmmmm.

Swappen en verrassing!

Op een dag zag ik een knap mutsje bij haar, vergezeld van een swapverzoekje. Ja, leuk zeg, zo'n mutsje wil ik al lang! Ik was bang dat ik niet echt iets kon maken dat ruilwaardig was maar mijn blog werd afgespeurd en er werd een pennenzakje besteld. Nog gauw wat kleurtjes afspreken en de swapdeal werd gesloten.

Omdat ik het moeilijk kiezen vond voor iemand anders, maakte ik er 4. Ik was begonnen volgens de perfectionistische methode maar omdat die nogal arbeidsintensief was en omdat ik het resultaat niet naargelang vond, schakelde ik over op mijn eigen Fee!-methode: alles netjes afwerken zoals de tutorial voorschrijft, behalve de voering. Daar gewoon de flapjes innaaien of afknippen en dan de naad afwerken met een zigzagje. Het stoort echt niet, zo binnenin.

De zakjes zijn allemaal gevoerd met het groene geblokte stofje waaruit ik ook de tabs gemaakt heb. 

Verder was ook de salontafel behoorlijk geblokt! Die kreeg ik, dankzij mijn eigen onhandigheid, tussen mijn ribben bij het nemen van deze foto. Het zag er minstens zo belachelijk en onrealistisch uit als dat het klinkt. Eens uitgelachen (door de huisgenootjes), opgeruimd (verdorie, die grote schaal walnoten door heel de salon) en bevrijd uit mijn houtgreep (gniffel om de woordspeling), bleek de schade nog mee te vallen. Gelukkig maar.

Ga nooit op de rand van de salontafel zitten!

Naast de leuke swap, kreeg ik vorige week ook een leuke verrassing. Deze stofjes, lintjes en biais liggen te wachten op een leuk naaiprojectje. Dankjewel!