dinsdag 28 februari 2012

Waarschuwing: weg met het ritsloze rokje!

Hoewel ik hier, hier en hier nog stapelverliefd was op dit geniale concept, gelanceerd door haar maar pas populair geworden na haar voorbeeld, neem ik voortaan met veel plezier een half uur extra de tijd om een rits in mijn rok te zetten. Het heeft een tijdje geduurd voor ik mijn verhaal op m'n blog gooide en dat was voornamelijk omdat ik me maar niet over mijn schaamtegevoel kon heenzetten. Maar... ik ben begaan met mijn medemens en kan jullie dus niet langer, zonder waarschuwing in ritsloze rokjes laten rondlopen. En een gewaarschuwd vrouw...

Het gebeurde op een maandag, zo'n blauwe, je weet wel. In mijn leven betekende dat tot voor kort; opstaan, wat rondhangen, de was doen, wat opruimen en op tijd aan de schoolpoort staan om mijn oppaskindjes op te pikken. Heerlijke 'me-time' dus die ik, u raadt het al, spendeerde met een elegant, ritsloos rokje aan.

Die maandag ging het wel even anders. Ik kreeg heftige buikkrampen en had bloed in mijn ontlasting. Toen ik zo een paar keer naar het toilet was gelopen en me wat licht in mijn hoofd begon te voelen, belde ik naar de huisarts. Gelukkig kon ik er onmiddellijk terecht maar... die stuurde mij bij het zien van mijn zeemansbenen en bleke gezicht direct naar spoed. En daar zit je dan (of beter lig je dan want na een flauwte in de wachtzaal was er snel een bed vrij) met je mooi en elegant maar RITSLOOS rokje.

Voor de mensen met weinig spoed-ervaring: ze leggen je daar in zo'n box, een kamertje met niets meer dan een (té kort!) groen gordijnte tussen jou en de gang (die ook als wachtzaal gebruikt wordt tijdens de piekuren), waar andere patiënten zitten/liggen/hangen te wachten. Komt daar een dokter binnen die uiteraard:
- weinig tijd heeft (je las het al, een volle gang patiënten)
- zijn entourage bijheeft (in dit geval een stagiair en een verpleegkundige)
- zijn "gerief" bij heeft om uw "probleem" te inspecteren (sja..)
Zegt die: "Mevrouw, kan u uw onderlichaam ontbloten. Uw rok moet ook uit."

SLIK. Ik keek nog even paniekerig om mij heen maar er was geen kleedhokje te bekennen. De dokter, entourage incluis, was niet van plan de box te verlaten en vanuit de gang steeg geroesemoes op dat zowel mij als de dokter wees op de beperkte tijd die hij kon vrijmaken voor mij.

Om een lang verhaal kort te maken: ik ging volledig uit de kleren. Jawel, volledig want ik krijg die rok over mijn borsten, maar niet met een voorgevormde push-up-BH aan. Afin, hij zag dat het een darmbloeding was en een kleine ingreep later, mocht ik weer naar huis... met mijn ritsloos rokje aan.

Ik durf te wedden dat er die dag een paar mensen met een straf verhaal van hun werk zijn thuisgekomen. En ik... ik draag NOOIT meer een ritsloos rokje, zelfs niet op een blauwe maandag!

vrijdag 24 februari 2012

Jumpsuit

O's tweede verjaardag: dat verdient een bijzonder cadeautje. Ik zag dit stofje en dacht onmiddellijk aan zijn koperkleurige haardos en dat die er mooi bij zou passen.

Ik moest en zou dit stofje hebben. Ik bestelde het uiteindelijk, samen met enkele andere interlock-stofjes bij Königreich der Stoffe. Met mijn beste duits in mijn achterzak, was het wat zoeken en vertalen maar het is gelukt.

Met haar ottobre 1/2011 en wat tips die ik op haar blog wist te vinden maakte ik een pyama in jumpsuit-model. Voor de afwerking koos ik voor een frisgroen tricootje (Ik heb naar boordstof gezocht maar Mr Pauli stelde mij daarin voor de allereerste keer ooit teleur. Veel boordstof maar alleen in saaie kleuren daar. Tips voor boordband: altijd welkom).


En ja hoor, bij dit projectje kwam de overlock, waarover ik nu eindelijk iets vertel, goed van pas. Dat machien, daar kunt ge mee toveren! Hier gebeuren wonderen, ik zeg het u. Ik ben fan!



dinsdag 21 februari 2012

Blog-Award

Ik kreeg hem twee keer, bijna tegelijkertijd. Van haar en van haar. Waarvoor dank. Fijn dat ik graag gelezen ben!
Nu moet ik:
- degene bedanken van wie ik hem kreeg (zie hierboven)
- de award doorgeven aan vijf andere bloggers (met minder dan 200 volgers)
- en hopen dat de award doorgegeven wordt!
 
 
Ik geef de fakkel graag door aan:
 
- Tistemie; creatieve duizendpoot met briliante ideen die spijtig genoeg stopt met bloggen. (Ik ga door een rouwproces, ik ben nog in de ontkenningsfase)
- Ollie en wallie; Ik kreeg hem wel uit die richting, maar de blog is gewoon té leuk om niet te vermelden.
 
 
 



woensdag 15 februari 2012

Valentijn

Gisteren vierden we valentijn. 'We' bestond dit jaar niet uit twee, maar uit een hele groep, vrouwen. Véél voor de prijs van twee: elke vrouwminnende single zou uit zijn dak gaan. Het Leuvens stiksel was 'the place to be'. Iedereen kreeg iemand toegewezen waarvoor je een klein handgemaakt (we zijn niet voor niks een creatieve vereniging) presentje moest voorzien.

Mijn 'secret valantine'-slachtoffer liet via de vragenlijst weten dat ze heel erg van oker hield. Ik herinnerde mij dit brei-avontuur en haakte daar met haar hulp een warm vervolg op. Okergele muts en okergele wantjes voor Tinne.


Op mijn eigen 'secret valentine' moet ik nog even wachten, zo bleek die avond. Cupido zal zijn pijlen wat later schieten want mama Linsey is pas bevallen. Proficiat!

Ik beloofde u hier al om wat meer te vertellen over mijn nieuwe overlock. Ondertussen zijn er al wat projectjes van onder die fantastische machine gerold en ik beloof u, beste bloglezer, ik ga er eens iets over posten ook! Echt, ooit, beloofd!