Monsterslabben

Ik vond deze geweldige gekleurde oogjes bij Hema en teste er meteen mijn gloednieuw lijmpistool op uit. Ik hoop dat ze blijven kleven bij het wassen! Duimen maar.

Appelslabjes in de appelboom

Helaas miste ik een sToffen Madammen-avond maar in gedachten was ik in Kessel-Lo. Ik deed van aan de zee ijverig mee met het projectje babyspulletjes. Het resultaat: 5 appelslabjes in de appelboom.

Give-away!

Zomaar, omdat het vakantie is!

Ik geef twee paar speldjes weg. Alles wat je hiervoor moet doen is mijn blog volgen en een berichtje achterlaten waarin je me zegt welk setje je graag wil.

Uiteraard kan je je kans vergroten door een linkje op je eigen blog/facebook/twitter/... te plaatsen. Vermeld dit dan even in je reactie.

Op 15 augustus zal ik random.org voor de eerste keer uittesten om een winnaar aan te duiden.

Niet gewonnen? Neem eens een kijkje op mijn facebookpagina "MadeBy Fee" voor meer leuks!

Never grow up.

Een dagje zee...

Growing old is mandatory, growing up is optional!

Huissitten in West-Vlaanderen

Huissitten.

Met andere woorden: de katten en de kippen eten geven en zorgen dat alles uit de moestuin geoogst, verwerkt (en desgewenst geconsumeerd) wordt. Eventueel hier en daar een wasmachine draaien en voor de rest... NIKS. Gewoon effe helemaal niks.

(De oogst van deze morgen: alweer véél bonen, een courgette en eitjes. En de boontjes van gisteren stonden nog op het vuur, naast de courgettesoep. Wat zullen we vandaag verzinnen? En vooral: wie gaat dat allemaal opeten?!)

Nadat ik 's morgens, uitgedost in joggingbroek, regenjas en gummylaarzen, de dagelijkse outdoorklusjes heb opgeknapt wacht de eindelooze zee van tijd op mij. En waarmee vult een mens die in dit (met alle respect) boerengat? Op het lijstje staat heel wat: eindelijk eens deftig gitaar leren spelen, naaien, koken, een keertje naar de zee rijden, die reisverslagen eindelijk eens afmaken, beginnen aan dat fotoboek,... en als de zon zich laat zien: een fietstochtje met de knooppunter. Gisteren naaide ik alvast een hele (regenachtige) middag lang aan een nuttig geschenkje voor mezelf: een hoes voor de naaimachine. Ik zag enkele madammen met zo'n handige hoes (van Bernina, denk ik) met zijvakjes aan. Zo neem je handig patroontjes, aandrijfvoet (of hoe noem je dat ding eigenlijk?) en verlengkabel mee naar de naaiclub. Dat had ik ook nodig, maar ik wou het zelf maken. Ik vond het gestipte stofje in de kringwinkel van dit boerengat en het andere stofje in de kringwinkel van Leuven (ook wel bekend als 't Spit). De hoes is verstevigd met wattine en de zijvakjes met vlieseline 630. Ik heb het patroontje overgenomen van de hoes die bij mijn machine zat. De zakjes heb ik er zelf op geimproviseerd. Onderaan staat een witte biaisband en vooraan heb ik er mijn naam op gezet (stel dat iemand dezelfde hoes heeft, je weet maar nooit). Er zitten heel wat schoonheidsfoutjes in maar ik was niet in een perfectionistische bui. Ik zou beter eens een voorbeeld nemen aan haar. Maar goed, het motto was 'functionaliteit'.

Borsten

Jawel, borsten. Ik wil het met u, lieve lezer, even hebben over mijn borsten. En nee, u krijgt daar geen foto van te zien. Laat het ons erop houden dat ze noch groot, noch klein zijn. Enerzijds te groot voor het halterkleedje dat ondertussen al jaren in mijn kast hangt te wachten, anderzijds klein genoeg om voortaan rokjes zonder rits te naaien. En mijn project voor de sToffen Madammen-avond was geboren.

Het kleedje knipte ik af ter hoogte van de taille en ik stikte er met de overlock (wat een zaligheid!) een dubbele tricotband tegen. Geen gewring meer met te kleine bovenstukjes en uitpuilende ... sja, u heeft het wel begrepen.

En dan... nog een grotere zaligheid dan de uitvinding van de overlock: het ritsloze rokje. Ik las het idee bij haar, hoorde over de we-zullen-dat-eens-testen-avonturen van deze dames en besloot het zelf te riskeren. En voila: een zomerrokje zonder rits. Het gaat aan, het gaat uit. Hoe? Dat laat ik aan uw verbeelding over.

En nu ik de foto's zo zie: ik had ze misschien beter eerst even gestreken, die rokjes.

cadeautjes

Vrienden zijn er om je te steunen, om je te helpen en tegen ze aan te leunen. Al doen we daar niet graag beroep op...

Maar soms kan het even niet anders. En ik sta sprakeloos als ik bedenk wat die ene vriendin de afgelopen maanden voor me heeft gedaan:
- Ik neem wel een dagje vakantie op het werk en ga gewoon mee voor al die vervelende onderzoeken. Dat hoeft echt niet alleen.

- Slechte dag? Kom maar hier logeren, ik dek alvast het bed en maak eten voor je klaar. - Lukt het niet? Ok, ik kom gewoon naar jou.

- Gebruik mijn garage maar als opslagplaats, mijn auto kan wel buitenslapen.

- Nee Fee, echt geen probleem!

- Natuurlijk help ik je even verhuizen, zal ik ook een camionette regelen?

- Da's niet erg dat shoppen niet lukt, we zullen wat op een bankje zitten. Dat is toch ook leuk?

Mijn oma zou zeggen: "Ge moogt uw twee pollen kussen met een vriendin gelijk M!" En ze heeft gelijk. Dat verdiende een zelfgemaakt cadeautje!

Laat M nu iemand zijn die verzot is op sprookjesachtige dingen, musicals, vrolijke kleurtjes en messenger bags en op een zaterdagmiddag in de pop-upshop van bambiblauw belandt... Juist, u kan de ooooh's en de aaaaaah's al horen. Ze koos stofjes en knoopjes en ik zou er voor haar een tas van maken.

Voor het patroon gooide ik wat tutorials bij elkaar, gebruikte wat ideetjes en gooide er wat van de mijne tussen, informeerde me over het ingewerkte ritsje bij Mlle Belle (en koos er uiteindelijk voor om de tutorial van Oleleo te gebruiken: na de uitleg volgde het terras en de cider. Weg was de uitleg van Mlle B).

Het resultaat: de kikkerprins-handtas

Onlangs was ook C jarig, het zusje van O en V. Zij wilde graag een zakje zoals dat van O. En laat C nu een Nijntje-fan zijn: dan maken we daar toch een Nijntje-tas van? De nijntje-applicatie knipte ik uit badstof en ik borduurde de oogjes en mond erop. De zijkanten heb ik met een zigzag afgewerkt. Daarna heb ik de applicatie gewoon opgestikt. De voering is uit echte prinsessenstof gemaakt, want dat past bij prinses C.

Deze keer was de zeefdruk goed gelukt!

Nieuws

Mijn blog heeft er eventjes stil bijgelegen maar daar heb ik wel een goeie reden voor. Ik was op vakantie naar Amerika! En ja, dat was een sToffe ervaring...

Wat hebben ze daar een stofjes! In San Fransisco liep ik binnen bij de beroemde winkel "britex fabrics". Vier verdiepingen tot aan het plafond opgestapelde stofrollen, een gezellige drukte en een knoopjesmuur om van achterover te vallen. Het bleef helaas bij wat gekwijl want ojee, wat zijn ze duur!

Even later bracht onze roadtrip ons langs het dorpje Solvang, waar ik plots vermist was. Ik had KnifFit ontdekt, een erg leuke creawinkel met een grote crearuimte aan waar je zomaar kan neerploffen. Een beetje hexagoon en workshop door elkaar. Ik kon er onmogelijk buitenwandelen met lege handen... maar mijn bagage had al overgewicht. Ik moest een pijnlijke keuze maken tussen een overvloed aan leuke stofjes: Eéntje mag mee, maar welke?

Het werd deze stof waar ik gauw een fleurig zomerrokje van zal maken:
Na drie weken afwezigheid stak er naast een hoop rekeningen ook een dikke enveloppe in mijn brievenbus. Ik wist het meteen: de give-away van Mira!
Bedankt! Deze leuke knoopjes zullen gauw een bestemming krijgen!
En tot slot slenterde ik zaterdag door de Diestsestraat en botste ik, tot mijn verbazing, op de pop-up-shop van Bambiblauw. Lang op vakantie en je mist dat soort nieuwsjes natuurlijk... Het was sToffenMadam-onwaardig om daar niet even binnen te lopen en ik zou Fee! niet zijn als ik niet met wat spulletjes buiten kwam. Een vriendin van me bestelde een Messenger Bag (tips altijd welkom) en daarvoor kozen we samen stofjes en knoopjes uit. Ik ben fier op de buit!
Een kast vol nieuws dus, voor weer heel wat creatieve projectjes!